Vestrock 2017: zaterdag 3 juni

Op zaterdag 3 juni vinden er een hoop festivals plaats. Waaronder Pinkpop, Rock am Ring dat werd onderbroken door terreurdreiging en in het Zeeuwse Hulst is het feest op Vestrock met onder andere Biffy Clyro, Rival Sons en Danny Vera.

Om 18:15 uur staat Danny Vera, bekend van onder andere Voetbal Inside, op de Main Stage. Hij komt rustig het podium op, maar een luid applaus blijft uit. Het wordt vrij snel duidelijk dat een groot deel van de bezoekers hier is voor de sfeer en dat de muziek bijzaak is. Dit wordt ook pijnlijk duidelijk wanneer de muziek stilgelegd wordt en Danny Vera vraagt of het publiek mee wil ohoo’en. Dit gebeurt pas een beetje na de vierde keer dat het gevraagd wordt. Het is heel jammer dat zo een groep goede muzikanten niet de aandacht krijgt die zij verdienen. Want hoe je het ook went of keert, Danny Vera zet een prima set neer. Pas bij de cover van Johnny Cash’s “Folsom Prison Blues” wordt er wat enthousiaster gereageerd.

Met The Common Linnets weet Vestrock 2017 de Nederlandse helden van het Eurovisie Songfestival op de Main Stage te plaatsen. Een breedlachse frontvrouw, Ilse DeLange, betreedt het podium en steelt meteen de show met haar rij hagelwitte tanden. Maar dat is natuurlijk niet belangrijk. Het gaat om de muziek! Een rustig en gemoedelijk sfeertje ontstaat, het publiek staat lekker in het zonnetje te genieten van de rock, country en blues klanken. Na deze set is het tijd voor Rival Sons.

Helemaal uit Zuid-Californië komen de heren van Rival Sons om een onwijs sterke rock ’n roll show te presenteren. Een stem die over je heen walst, gitaren die je uit elkaar scheuren en zo nu en dan een hele catchy keyboard solo worden je om de oren geslingerd. De zon gaat langzaam onder, terwijl deze loepzuivere band gewoon verdergaat. Frontman Jay Buchanan laat weten het erg te waarderen dat er ook kinderen op Vestrock 2017 rondlopen. Hij draagt zelfs een nummer op aan deze kids. De meeste nummers worden goed meegezongen. Zo nu en dan ontstaat er zelfs een pitje in het publiek. Iets wat blijkbaar helaas niet mag op Vestrock. Het moge duidelijk zijn dat de meeste bezoekers wel van een stevig gitaartje houden. Op naar de headliner: Biffy Clyro!

Met afsluiter Biffy Clyro weet je dat het goed zit. De band speelt iedere show hetzelfde. Maar dat neemt niet weg dat het ongelofelijk goed klinkt wat er wordt neergezet. De eerste paar seconden staan de bandleden helemaal stil, tot de muziek er in beukt. Vanaf dat moment heb je geen tijd meer om te rusten. Als zelfs de achtergrondgitarist met zijn gitaar boven zijn hoofd uit zijn dak gaat, dan sta je naar een goede show te kijken. Loepje, maar dan ook écht loepje zuiver, worden grote hits als “Wolves of Winter“, “Howl” en “Many of Horror” op je afgevuurd. Dit is de band waar het publiek op heeft gewacht.