In augustus 1967 (de exacte datum is niet bekend) werd het gelijknamige debuutalbum van de Amerikaanse psychedelische rockband Big Brother And The Holding Company uitgebracht op het Mainstream Records-label. De nog altijd bestaande band (eind vorig jaar in ons land te zien) werd vooral bekend doordat Janis Joplin de leadzangeres was.

De band werd in 1965 in San Francisco opgericht door Sam Andrew (gitaar, zang), James Gurley (gitaar), Peter Albin (basgitaar) en Chuck Jones (drums). In 1966 kwam zangeres Janis Joplin de band versterken en ontstond de ‘klassieke’ line-up: Janis Joplin (lead zang), Sam Andrew (gitaar, zang), James Gurley (gitaar, basgitaar), Peter Albin (basgitaar) en Dave Getz (drums, piano). Joplin was in eerste instantie aangetrokken als achtergrondzangeres, maar al snel bleek dat ze meer een frontvrouw was, vandaar de switch. De band tekende een platencontract bij het kleine plaatselijke Mainstream Records van Bob Shad, die uiteindelijk ook het debuutalbum produceerde.

Toen de band in september 1966 noodgedwongen in Chicago moest blijven, nadat een lokale promotor onvoldoende bezoekers had kunnen krijgen bij een optreden en hij daardoor de band niet kon betalen, besloten de muzikanten in overleg met Shad aldaar een paar songs in een lokale studio op te nemen. Omdat ze zeer ontevreden waren over de opnames besloten ze terug te keren naar San Francisco en namen in een studio in Los Angeles twee songs op: Blindman en All Is Loneliness, die door Mainstream op single werden uitgebracht. Helaas was dit geen succes…

Het album Big Brother And The Holding Company
Nadat de band begin december 1966 een succesvol optreden had gegeven tijdens een ‘happening’ in de stad Stanford en ze weer terugkeerden naar L.A. gingen ze al snel onder leiding van Bob Shad de studio in, om daar in drie dagen tijd (10-12 december) tien songs op te nemen. Twee daarvan werden op single uitgebracht: Coo Coo en The Last Time. De overige acht kwamen op het album terecht, aangevuld met Blindman en All Is Loneliness.

Kant A opent met Bye, Bye Baby (geschreven door Powell St. John), Easy Rider (James Gurley), Intruder (Janis Joplin), Light Is Faster Than Sound (Peter Albin) en Call On Me (Sam Andrew). Kant B opent met Women Is Losers (Janis Joplin), Blindman (Albin, Andrew, David Getz, Gurley, Joplin), Down On Me (traditional, arrangement van Janis Joplin), Caterpillar (Albin) en afsluiter All Is Loneliness (Moondog = Louis Thomas Hardin). De langste song duurt 2:29, de kortste 1:59. De totale speelduur is 23:09.

Kort na de release trad Big Brother And The Holding Company, met veel succes, op het beroemde Monterey Pop Festival op, in juni 1967, met name Janis maakte veel indruk op pers en publiek. Platenmaatschappij Columbia nam daarop het contract over van Mainstream en bracht het album opnieuw uit, nu met twaalf tracks, want Coo Coo en The Last Time werden toegevoegd, beide als afsluiter van de plaatkanten. Het album werd een bescheiden succes, met als hoogste notering nummer zestig op de Amerikaanse albumlijst, mede behaald doordat de single Down On Me de top veertig haalde. Op de hoes werd titel uitgebreid tot Big Brother And The Holding Company featuring Janis Joplin, wat wellicht ook geholpen heeft, want sinds Monterey was haar naam als performer definitief gevestigd.

Het album Big Brother And The Holding Company werd zowel in mono als in stereo uitgebracht, zowel op vinyl, 8-track als muziekcassette. Het album kwam in de loop der jaren in verschillende versies uit, in 1973 in Australië onder de titel Janis Joplin & Big Brother And The Holding Company. In 1993 kwam de eerste cd-versie uit op Columbia Records in Europa en Sony in Japan, beide onder de originele titel. In 2012 bracht Music On Vinyl een nieuwe vinylversie uit in Europa, op 180 grams vinyl.

In augustus 1968 kwam het tweede album uit, Cheap Thrills getiteld. Het was het tweede en laatste album met Janis Joplin als leadzangeres. Als je dat album draait denk je dat het een live-album is, maar dat is het niet… ze hebben er gewoon opgenomen publieksgeluid aan de studio-opnamen toegevoegd. Alleen afsluiter Ball And Chain was een live-opname, uit de Fillmore West in San Francisco. Dit album was een groot succes, want het belandde op de eerste plaats van de Amerikaanse Billboard albumlijst. Voor de verkoop van ruim twee miljoen exemplaren ontving de band twee platina onderscheidingen. In november 1968 verlaat Janis Joplin de band om solo verder te gaan. Tussen 1969 en 1972 ging de band verder met zangeres Kathi McDonald. In 1987 werd de band opnieuw actief en dat zijn ze momenteel nog steeds. De band bestaat anno 2017 uit Peter Albin, Dave Getz, Tom Finch, zangeres Darby Gould en Tommy Odetto. Eind 2016 deed de band een aantal optredens in ons land en de afgelopen maanden toerden ze door de VS.