Slaves imponeert op “Beautiful Death”
Rondom Jonny Craig is het altijd hommeles. Hij werd tot twee keer toe uit Dance Gavin Dance gezet. Ook de aanloop naar de tweede plaat van Slaves verliep allesbehalve probleemloos. Tot overmaat van ramp kreeg Slaves op het laatste moment gedoe met met zijn label. Artery Records weigerde om “Beautiful Death” uit te brengen. In allerijl moest de band een ander label vinden. Is er iets van dit tumult te merken op het nieuwste schijfje?
Daarna breekt “True Colors” aan. Dit is tot dusver de meest aangrijpende track: de melancholie druipt door elke noot heen en de spanningsboog is simpelweg fenomenaal. Wederom dragen de vocalen van Craig het hele nummer. Hij wisselt moeiteloos van breekbaar naar duizelingwekkend hoog en weer terug naar een rauw randje. Wat een veelzijdigheid! De band moet van goede huize komen om hier nog overheen te gaan. Dat gaat in elk geval niet gebeuren op “Let This Haunt You” en “Pretty Trappin“. De tracks zijn vermakelijk, maar hebben niet de kracht die “True Colors” heeft.
Slaves weet ook nog goed hoe hij het gaspedaal moet intrappen. Dat gebeurt op “Back To the Roots“, wat een wel erg toepasselijke titel is. Met zwaar geram op de gitaar opent het nummer, waarna de band magistraal schakelt tussen rustige stukken, catchy refreinen en heerlijk getokkel op de gitaar. Ook “I Know a Lot of Artists” knalt er lekker in. Noemenswaardig is ook het nummer “Deadly Conversations” vanwege zijn refrein. Dat neigt sterk naar een ballad, maar het heeft alsnog veel power. De solo op het einde is de kers op de taart. Slaves sluit af met powerballad “Warning From My Demons” en het breekbare “The Pact“. Een episch slot van een episch album!
Slaves laat op “Beautiful Death” zien dat alle tumult rondom de band niet in de weg van creativiteit hoeft te staan. Misschien worden de heren er juist wel nóg creatiever van, want de plaat imponeert. Als er dan toch een kanttekening geplaatst moet worden, dan is het dat de band vrij vroeg op zijn album al zijn kruit verschiet. De beste tracks staan namelijk vooraan. Het was beter geweest als die wat meer verspreid waren over het album. Maar dat is eigenlijk de enige ‘smet’. Voor de rest een heerlijk schijfje!
Beoordeling: 8,5/10
Releasedatum: 16 februari 2018
Label: SBG
