Rise Against – Wolves

Met een achttienjarig bestaan en acht albums op zak staat Rise Against al een tijd bovenaan de ladder van de punkscene. Op deze platen is de band nooit bang geweest sterke meningen en boodschappen mee te geven aan zijn luisteraars. De politieke situatie in de Verenigde Staten inspireerde zijn negende album: “Wolves”.

Dat de band een expert is in het maken van catchy punksongs, bewijst hij meteen op het eerste nummer en titeltrack “Wolves”. De melodieën zijn niet overgeproduceerd of braaf, maar blijven in je hoofd hangen en trekken meteen de aandacht. Ook “House On Fire” is op dezelfde slimme manier in elkaar gezet. De jarenlange ervaring aan songwriting spat er vanaf bij Rise Against.

Welcome To the Breakdown” is één van de tracks op deze plaat die doet denken aan ouder werk. Hierdoor voelt het nummer bijna nostalgisch aan. Het gitaarwerk is behendig en de drums zijn snel, maar het geheel is absoluut niet rommelig. Een grof randje aan de stem van frontman Tim Mcllrath zet de ruigere sferen extra aan. De track “Bullshit” neemt terug in het couplet, wat in contrast staat met het bombastische refrein. Heel vernieuwend is de stijl op dit album niet te noemen, maar eerlijk is eerlijk: deze formule werkt ook gewoon erg goed.

Enkele teksten op deze plaat zijn wat zwak, bijvoorbeeld die van “Politics of Love”. Hierop zingt Mcllrath: “I should’ve said something to you when I saw you walk away, instead I did nothing and now you’re gone and it’s too late.” Instrumentaal klinkt het nummer prima, maar op tekstueel gebied valt het toch wat tegen. Dit merk je vooral in vergelijking met de andere teksten op deze plaat, die overwegend politiek zijn. De lyrics van “How Many Walls” zijn op dit gebied heel sterk: “How many lives have been wasted? How many bodies lay to rest? Sick of the lies, the same old story, over and over again.” De band geeft stof tot nadenken en dat is waar hij in uitblinkt.

Het nummer “Miracle” vormt het einde van de plaat. Het gitaarintro vloeit vlekkeloos over in het couplet, waar ook een subliem baslijntje in te vinden is. De bas had ook op de rest van het album wel wat meer mogen schijnen, want lekker klinken doet het zeker. Het refrein is enigszins bedrukt, maar tegelijkertijd hoopvol. In de bridge en het laatste couplet krijgen alle bandleden nog één keer de kans alles te geven wat ze in zich hebben, en dat doen ze ook. Een waardige afsluiter.

Afgezien van enkele kleine verbeterpunten is “Wolves” een krachtig album. Heel vernieuwend is het niet, maar Rise Against blijft toch interessant. De band weet met zijn publiek mee te groeien, maar wijkt niet teveel van zijn roots af en blijft trouw aan zichzelf. Complimenten!

Beoordeling: 8,5/10
Releasedatum: 9 juni 2017
Platenlabel: Virgin Records/Capital Records